Η µηλιά καλλιεργείται κατά κύριο λόγο σε περιοχές υγρές και ψυχρές, καθώς για να ευδοκιμήσει χρειάζεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες οι θερμοκρασία να μην ξεπερνά τους 29oC. Από την άλλη είναι ιδιαιτέρως ανθεκτική στο ψύχος.
Περιοχές κοντά σε υγρό στοιχείο, θάλασσα, λίμνες ή ποτάμια, κρίνονται καταλληλότερες για την καλλιέργειά της, καθώς παρουσιάζουν ελαττωμένες πιθανότητες εμφάνισης παγετού, ο οποίος μπορεί να πλήξει την ανθοφορία του δέντρου την άνοιξη. Επίσης, η καρποφορία της ενισχύεται σε περιοχές με μεγάλα υψόμετρα, όπου παραδοσιακά καλλιεργούντα τα κόκκινα, υψηλής ποιότητας μήλα. Στις πεδινές περιοχές είναι πιο συνήθης η καλλιέργεια κίτρινων και πράσινων μήλων. Η σύσταση του εδάφους δεν επηρεάζει την καλλιέργεια της μηλιάς, αρκεί το έδαφος να έχει την ιδιότητα να αποστραγγίζει καλά και το pΗ να βρίσκεται μεταξύ 6,5-7,0.
