Author: developer

Η µηλιά καλλιεργείται κατά κύριο λόγο σε περιοχές υγρές και ψυχρές, καθώς για να ευδοκιμήσει χρειάζεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες οι θερμοκρασία να μην ξεπερνά τους 29^oC. Από την άλλη είναι ιδιαιτέρως ανθεκτική στο ψύχος.

Περιοχές κοντά σε υγρό στοιχείο, θάλασσα, λίμνες ή ποτάμια, κρίνονται καταλληλότερες για την καλλιέργειά της, καθώς παρουσιάζουν ελαττωμένες πιθανότητες εμφάνισης παγετού, ο οποίος μπορεί να πλήξει την ανθοφορία του δέντρου την άνοιξη. Επίσης, η καρποφορία της ενισχύεται σε περιοχές με μεγάλα υψόμετρα, όπου παραδοσιακά καλλιεργούντα τα κόκκινα, υψηλής ποιότητας μήλα. Στις πεδινές περιοχές είναι πιο συνήθης η καλλιέργεια κίτρινων και πράσινων μήλων. Η σύσταση του εδάφους δεν επηρεάζει την καλλιέργεια της μηλιάς, αρκεί το έδαφος να έχει την ιδιότητα να αποστραγγίζει καλά και το pΗ να βρίσκεται μεταξύ 6,5-7,0.

Σχετικά ήπιους χειμώνες και υγρά, ζεστά καλοκαίρια χρειάζεται το θαμνώδες φυτό της ακτινιδιάς για να ευδοκιμήσει. Πρόκειται για μια καλλιέργεια ευαίσθητη στους δυνατούς ανέμους, ειδικά την περίοδο της άνοιξης, γεγονός που καθιστά σχεδόν απαγορευτική την τοποθέτησή της σε περιοχές που πλήττονται από δυνατούς ανέμους, ενώ αποφεύγονται και οι παραθαλάσσιες περιοχές. Για να ευδοκιμήσει η ακτινιδιά χρειάζεται εδάφη γόνιμα, με pH από 5,5 μέχρι 7. Πρέπει επίσης να διαθέτουν καλή αποστράγγιση, να είναι πλούσια σε οργανική ουσία και ιδανικά όξινα, με χαμηλή περιεκτικότητα σε ανθρακικό ασβέστιο.

Το δέντρο της αχλαδιάς καλλιεργείται κατά κύριο λόγο σε περιοχές με ζεστά, ξηρά καλοκαίρια και χειμερινό ψύχος, αρκεί να αποφεύγεται η έκθεσή της σε παγετό, ειδικά κατά την περίοδο της εαρινής ανθοφορίας. Επιπλέον, οι πολλές βροχοπτώσεις, ειδικά κατά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού, δεν την ευνοούν, την ίδια στιγμή που είναι ιδιαιτέρως ανθετική στις υψηλές θερινές θερμοκρασίες (30 – 35oC).
Για τη φύτευσή της, τα καταλληλότερα είναι τα γόνιμα εδάφη μεσαίας σύστασης, με ουδέτερο pH ~ 7,5, καλό αερισμό και καλή αποστράγγιση, ενώ πρέπει να αποφεύγονται τα ξερά ασβεστούχα εδάφη.

Το δέντρο της βερικοκιάς  είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες, που μπορούν να φτάσουν μέχρι και τους -40 ^oC δίχως να απειλήσουν την καλλιέργεια.

Παρόλα αυτά, κατά την περίοδο της εμφάνισης των νεαρών καρπών, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε περιοχές με υψηλή υγρασία, καθώς τότε ευνοείται η εμφάνιση και διάδοση της ασθένειας Μονίλια.

Η βερικοκιά για να ευδοκιμήσει ζητά εδάφη γόνιμα, βαθιά, με pH του εδάφους από 6-7,5, που διαθέτουν καλή αποστράγγιση.  Επιπλέον συνίσταται η αποφυγή φύτευσης βερικοκιάς σε αγρούς που χρησιμοποιούνταν για καλλιέργεια κηπευτικών την τελευταία τετραετία πριν την καλλιέργεια της βερικοκοκιάς.

Τόσο η ροδακινιά, όσο και το συγγενές δέντρο της νεκταρινιάς, προσαρμόζονται σε ποικίλα εδαφοκλιματικά περιβάλλοντα.  Ευδοκιμεί σε περιοχές με χαμηλές θερμοκρασίες ως -15^oC, αλλά πρέπει να προστατεύεται από παγετούς κατά την άνθησή της, με τις ποικιλίες που προορίζονται για κομπόστα να είναι ακόμη πιο ευαίσθητες σε σύγκριση με τις επιτραπέζιες. Όταν καλλιεργείται σε περιοχές με ζεστό καλοκαίρι, όπου η θερμοκρασία φτάνει μέχρι και τους 35 ^oC, δίνει καλύτερους καρπούς.

Τα εδάφη που ευνοούν τη φύτευσή της, είναι τα βαθιά, με καλή αποστράγγιση, χωρίς μεγάλο ποσοστό ανθρακικού ασβεστίου και pH από 6-7,5. Εχθροί της είναι η υπερβολική υγρασία και ο κακός αερισμός που μπορούν να προκαλέσουν χλώρωση στα φύλλα του δένδρου και πτώση τους.

Ιδιαιτέρως απαιτητική σε σχέση με τις κλιματικές συνθήκες, η κερασιά ζητάει αυξημένο ψύχος τον χειμώνα (ενδεικτικά αναφέρεται ότι χρειάζεται μέχρι και 1300 ώρες θερμοκρασίας κάτω από τους 7 ^oC), δροσερό καλοκαίρι, και το κυριότερο, ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες την περίοδο της άνθησης, καθώς οι ανθοφόροι οφθαλμοί της είναι πολύ ευαίσθητοι στους ανοιξιάτικους παγετούς. Οι διπλοί ή δίδυμοι καρποί είναι σύνηθες φαινόμενο σε περιοχές με ιδιαίτερα ζεστό καλοκαίρι. Παράλληλα, πολύ υψηλές θερμοκρασίες στο τέλος της άνοιξης, αλλά και βροχοπτώσεις πριν τη συγκομιδή, μπορούν να προκαλέσουν και το χαρακτηριστικό σκίσιμο των καρπών.

Τα βαθιά εδάφη με καλή δυνατότητα αποστράγγισης και από 5,5 έως 8 είναι τα καταλληλότερα για την καλλιέργεια.